Dag 27: Tabara-Montamarta (20 km)
Elke dag is weer verrassend. Zo sta ik nu met m´n tent pal tussen twee kurkeiken geparkeerd, met - als ik opsta - een mooi uitzicht over het stuwmeer en de omliggende hoogvlakte (meseta). Tijdens de voorbereiding was deze wildkampeerplek nog problematisch, omdat de beoogde plek al was ingetekend als ´urbanication´. Daarvan is, waarschijnlijk als gevolg van de economische crisis, geen sprake.
Dus heersen hier nog de kurkeiken, en kan ik mijn tent er - als een rampzalig ogend tentongeluk - tussen plaatsen. Het is er benauwd warm, de vliegen irriteren, en de verkoelende wind is te gering van kracht.
Een dag langs de N630, drukker dan de N525, en op veel plaatsen zonder vluchtstrook, zodat ik bij tegemoetkomend verkeer de berm in word geduwd. Maar ook daar valt nog genoeg te beleven. Een mannetje, niet bedacht optegenliggende wandelaars - want wie verwacht hier nu wandelaars (dit is niet de pelgrimsroute) - doet er ongestoord z´n behoefte, met z´n broek op de enkels, juist als daar de enige wandelaar van het seizoen passeert. Zo word ik ook weer op een ogenschijnlijk saaie dag beloond met een verrassend uitzicht.
Dat maaktdeze tocht zo waardevol. Elke dag ontdek ik weer een ander, onbekend deel van Spanje.
Reacties
Reacties
wat een onverbeterlijke optimist ben je toch, schoonheid in werkelijk alles ontdekken!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}