Dag 31: Villanueva - El Cubo (15 km)
Na een prettige korte wandeling lijkt inEl Cubo het patroon zich te herhalen: hoe vind ik onderdak? Op mijn detailkaartjes staan de stippen met overnachtingsadressen netjes gemarkeerd, maar die voorkomen niet dat ik telkens voor een gesloten deur kom te staan. Zeker als je, zoals vandaag, al rond het middaguur aanklopt. Juist op het moment dat ik besloten heb om mijn Spaanse conversatie ook eens telefonisch te toetsen, komt een juffrouw aangelopen die me verder helpt. Misschien is dat de beste aanpak: gewoon een poosje pelgrimachtig hulpeloos staan te wezen, en hulp van boven/elders word je aangereikt. Opnieuw ouderwetse barmhartigheid!
Als ik vertel dat ik richting Salamanca/Sevilla loop, en dus geen pelgrim ben, maar ´wandelaar´, moet ze wel even de wenkbrauwen fronsen, maar schijnt zich dan te realiseren, zo lijkt het, dat dat natuurlijk óók een mogelijkheid is: niet gedwee de instructies van de kerk volgen (´je zieleheil vind je in Santiago´), maar als autonome homo sapiens zelf je richting bepalen. Een revolutionair idee, zo lijkt het op het Spaanse platteland.
Zo verbreid ik het licht der rede naar alle windstreken.
Reacties
Reacties
Mijn zegen heb je: verbreid de Rede! En in noodgevallen speel je heel heel even de pelgrim
Wonderlijk dat je gedoe hebt met onderdak ?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}