Dag 41: Hervás-Caparra (20 km)
Op deze relatief koele dag word ik tot tweemaal toe aangesproken door tegemoetkomende pelgrims die door mijn verschijning aan de andere zijde van de weg in ernstige verwarring zijn geraakt. Bij het zien van een wandelaar die in tegengestelde richting loopt, rijst bij hen steevast de vraag: Loop ik wel richting Santiago? Ben ik niet ergens fout gelopen?. Ik stel hen gerust (Geen paniek, je loopt naar Santiago) en ben tevreden met de lichte twijfel die ik heb weten te zaaien. Want alleen mensen die twijfelen, kunnen nieuwe dingen ontdekken.
Het motto van de Verlichting (aude sapere, durf te denken) is echter nog niet bij hen geland. Dan zouden ze namelijk de vraag aan zichzélf stellen, en niet aan een voorbijganger (die een bedrieger kan zijn), en zich wellicht afvragen of Santiago wel ´de goede richting´ is. Nou ja, hun gedrevenheid is misschien echt nodig voor het bemachtigen van een plaatsje in het Paradijs.
Ondertussen in Spanje. Aan het einde van de dag vind ik een fabelachtige wildkampeerplek. Een paar honderd meter van de Vía, direct aan de rivier die kolkt en bruist met ijskoud water uit de bergen. Ik zet mijn tent in het zachte hooi, onder de weldadige schaduw van een kurkeik, en zoek gedurende de rest van de dag verkoeling in het koude water. Een mooiere plek heb ik nog niet gevonden. Dit is het paradijs! Op aarde.
Reacties
Reacties
Op je verjaardag in het paradijs, heuglijk feit!
Rene, ik mis foto's....
Ik heb geen usb-kabel voor mijn fototoestel mee, en deze PC heeft geen kaartlezer. Dus voorlopig nog even geen foto´s.
Oh wat een heerlijk beeld die kampeerplek van je, zelfs zonder foto want wat je schrijft komt direct aan. En is natuurlijk altijd gelardeerd met humor. En waar is die op foto's??
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}