Dag 50: Aldea de Cano-Alcuéscar (15 km)
Gestrand op een rotonde, zo voelt het hier in hostal Los Olivos. De plaats is gepland, er is een rijk aanbod aan overnachtingsmogelijkheden (2), maar buiten nog een tankstation is hier niets te beleven. Dus een noodzakelijke ´stepping stone´ tussen plaatsen, die je nu eenmaal nodig hebt als je grote afstanden wilt overbruggen. Een plaats om uit te rusten en op te laden.
Bijna gebruikte ik de term ´pleisterplaats´, maar die naam is al vergeven aan mijn linkervoet, die nu al enige weken aan het zich onttrokken wordt door een creatieve opeenstapeling van blaarpleisters, fixeerpleisters en preventiepleisters. Op deze houtje-touwtje wijze probeer ik mijn voet wandelklaar te houden. Liever had ik dat hij het voorbeeld overnam van zijn rechterbuur: elke teen trots in de wereld, elke wrijving of schok absorberend alsof er nog niet 800 km gelopen is.
We geven de schuld aan de schoenen, met name de linker, die zijn eigen weg gaat, ietwat eigenwijs, onderzoekend, en daardoor sneller in de huidige staat van aftakeling terecht is gekomen. Tijd voor een definitief afscheid? Nog niet, morgen krijgt ie weer een nieuwe kans om zijn medewerking te tonen. Vooruit!
Reacties
Reacties
O nee René nog steeds in strijd met die linkervoet. Het lijkt er inderdaad op dat je de voet met die pleisterlaag weg wil moffelen, maar ooit moet je de confrontatie aangaan. Ik zei het al eerder, gewoon nieuwe schoenen??.....
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}